ضوابط مبحث دهم مقررات ملی ساختمان
۱- حداقل ارتفاع گام ورق از ۷۵ میلیمتر بزرگتر باشد.
۲- حمل و نصب ورقهای عرشه باید به گونه ای باشد که در حین حمل آسیبی به ورقها وارد نگردد.
۳- حداقل عرض ورقهای سقف عرشه فولادی بر روی تیرهای اصلی و تیرهای لبه برابر با نصف بال تیرآهن است، به هر حال این مقدار نباید کمتر از ۵۰ میلیمتر باشد.
۴- وصله ورقهای عرشه صرفاً بر روی تیرهای اصلی مجاز بوده و در این حالت می بایست دو عرشه وصله شونده به طولی حداقل برابر ۵۰ میلیمتر بر روی تیر اصلی با یکدیگر همپوشانی داشته باشند.
۵- از اجرای ورقهای عرشه فولادی که دچار تغییر شکل شده اند خودداری شود.
۶- پس از پخش عرشه های فولادی بر روی اسکلت سازه و قبل از اجرای گلمیخ، عرشه های فولادی باید به نحو مناسبی با پرچ و یا خال جوش به تیرهای اصلی و فرعی مهار گردند.
۷- پس از پخش ورق عرشه فولادی بر روی اسکلت از پرتاب ابزار آلات، حرکت تجهیزات و ماشین آلات اجرایی و … بر روی عرشه های فولادی که باعث تغییر شکلهای ماندگار می گردد خودداری شود.
۸- حداقل ارتفاع گل میخ بعد از نصب که از بالای ورق ذوزنقه ای اندازه گیری می شود نباید کمتر از ۴۰ میلیمتر باشد.
۹- ضخامت دال بتنی در بالای کنگره ورق ذوزنقه ای نباید از ۵۰ میلیمتر کمتر باشد.
۱۰- پوشش بتن روی گلمیخ نباید کمتر از ۱۳ میلیمتر باشد.
۱۱- در هنگام محاسبه مشخصات هندسی مقطع مختلط، از بتن موجود در زیر سطح فوقانی ورق ذوزنقه ای باید صرفنظر شود.
۱۲- فواصل گل میخ در امتداد تکیه گاهی نباید از ۸۰۰ میلیمتر یا ۸ برابر ضخامت دال هر کدام کمتر است، تجاوز نماید.
۱۳– برای مقابله با بلند شدن دال، ورق ذوزنقه ای فولادی باید به تمام تیرهای فرعی که به صورت مقطع مختلط طراحی می شوند، در فواصل کمتر از ۴۰۰ میلیمتر مهار شوند. این مهارها می توانند گلمیخ های برشگیر، ترکیبی از گلمیخ ها و جوش نقطه ای و یا هر وسیله طرح شده توسط طراح باشد.
۱۴- کنگره های ورقهای ذوزنقه ای را در روی تیر تکیه گاهی می توان به صورت طولی از هم جداکرد تا تشکیل یک ماهیچه بتنی در روی بال تیر بدهند.
